i've lost freinds...two bestfriends to be exact
alam ko namang 3-5 years ago, nawala na talaga sila saakin, i dont know may mali ba sa ugali ko ? everytime i asked my friends about that, wala silang sinasabi, they told me im too kind...pero bakit ganun ? nawalan pa din ako...


my first ever girl bestfriend ! itago na lang antin sa pangalang "dane" she was like a sister to me, since bunso ako at only girl, siya naman bunsong babae... it was the first day of classes..grade 2 ako nun, takot akong mag-isa sanay kasi akong laging nasa tabi ko yung parents ko pati yung kuya ko, pero dahil busy sila mama at papa kumuha na lang sila ng service ko, sabay pa din naman kami ng kuya ko pero nang araw na yun nauna kaming pauwiin dahil maulan, sinundo ako 'kuya regie' yung service namin sa room, pagpasok ko sa tricycle niya nagulat ako kasi may isang babae din dun na nakaupo..syempre dahil bata awkward yun, di naman kami magkakilala di din naman ako makibo at friendly, pero ysi kuya regie pinakilala kami sa isa't-isa sabi pa niya "kayo lang ang mga bata kong sevice dapat maging magkaibigan kayo ah" (you may rest in peace kuya regie )
and from then on, nagin close kami, sabay kaming naghihintay sa service namin non..lagi kaming naglalaro, dumating pa nga yung time na muntik na saamin siya matulog kaso pinauwi siya ni mama kasi hindi daw siya nagpaalam sa lola niya baka mag-alala yun, tpos simula nun tuwing aalis siya, hinahatid na lang siya ng lola niya sa bahay tapos susunduin din don, sobrang close talaga kami, pati si kuya kaibigan na din niya..tinuring ko siyang kaibigan talaga kasi nung bata ako, ang mga kaibigan ko kung hindi mas bata saakin mga lalaki naman, nagkaroon ako ng dalawang kaibigan na babae din nun, kaso lagi naman kaming nag-aaway di tulad ni dane na lagi kaming magkasundo..
dumating yung time na kailangan naming lumipat, and ang good news mas lumapit yung bahay namin kanila dane, sobrang saya namin nun, pumunta agad siya sa bago naming bahay tapos tinour niya ako sa lugar na yun, then we discovered na yung katapat naming bahay friend din niya, edi nagkaroon agad ako ng instant friend sa neighborhood namin, then everytime na pumupunta siya sa bahay naglalaro kaming tatlo
pero hindi laging masaya, minsan kasi tinitopak ako, kaya nagagalit ako sa kanya o kaya nagkakatampuhan kami, kaya ang tendency umuuuwi siya ng maaga sa kanila para hindi na lumala yung gulo..then yun na yung start na dumalang yung pagbisita niya sa bahay....
until grade 6 hindi na talaga kami nakakapag-usap.. pero kung magsasalubong kami nag-ngingitian na lang kami...
'till now...1st yea higih school na kami sa pasukan, natiis namin yung isa't isa ng 4-5 years ? ang haba noh para s aisang mag bestfriend...narereach out naman ako sa kanya tulad ng binabati ko siya tuwing holidays or birthdays niya...


from our neighborhood, itago na lang natin sa pangalang "sue"he was a male friend of mine, itinuring ko siyang "childhood bestfriend" siya lang kasi yung unang-una kong kabigang lalaki na talagang nasasabunutanko, nakikipaghabulan ako, inaasar ko...yung mga ganung drama...simula nung lumipat kami sa bagong bahay namin, siya talaga ang naging kaibigan ko, isnabera nga kasi ako kaya yungmga batang babae ilag din sakin, or worst inis saakin pero later on naging close ko din sila at si sue naging close sa kuya ko
naging kaibigan ko ang mga nasa neighborhood namin simula nung madalang ng pumunta sa bahay si dane
and ayun...from friendship to asaran dahil kami ang bunsong dalawa ni sue sa barkada, kami yung laging tinutkso sa isat isa, kesyo bagay kami at magkakatuluyan kami..mga ganun. hindi ko naman alam na sa paglipas ng panahon...ako yung mahuhulog sa asarang iyon..pero mag isa lang ako sa pagkahulog ko, siya ang first love ko....hanggang ngayon nga eh, di ko pa din maiwasan nagkaroon ako ng mga crushes pero ewan ko babalik at babalik pa din sa kanya...love is so complicated tlaga noh ?
and like dane, nawala na lang din siya basta saakin, nagising ako one day wala ng pansinan, parang hindi kami nagin magkaibigan, samantalang dati tumatakas pa kami ng kuya ko ng 12 midnight para makipaglaro sa kanila non, weird pero totoo..
pero dahil ayaw kong mawala siya, umasa pa din ako na baablik din yung friendship namin, ewan ko kung nailang siya sa mga asar saamin o talagang iba na yung path na nilalakaran niya compare saaming barkada na till the end magkakasama..



THEN THIS DAY CAME....ANG ISA SA MGA BAGAY NA AYAW KOGN MARINIG. NAALALA KO PA DATI YUNG KAIBIGAN KONG SI glory TINANONG NIYA AKO "paano kugn si sue magkagusto saakin, anong gagawin mo?" HINDI AKO NAKAREACT NUN, KASI ALAM KONG KAHIT ANONG GAWIN KONG PILIT SA SARILI KO HINDI AKO MAGIGING MASAYA, AT ITO ANG TUMATAK SAAKIN NA SINABI NIYA "kahit magkagusto siya saakin hindi ko siya papatulan kasi alam kong love mo siya, ano pang nagin magkaibigan tayo kung susulutin ko UN YUNG TUMATAK SA UTAK KO KAYA HINDI KO NAIMAGINE NADADATING ANG ARAW NA IYON SA BUHAY KO

fourth year ako noon, syempre nagbbrowse ako sa fb nang makita kong naka-in a relationship si sue kay dane !!! nagpost pa si sue ng pic ni dane na nakatalikod na may caption " itong babae na to ang mahal ko" parang gusto kong suntukin yun screen ng laptop nun, kasi masakit eh, yung parehong best friend ko..pero inisp ko dapat maging masaya ako, kasi masaya yung dalawang taong mahalga din saakin... pero hindi ko pa din magawang maging masaya, kaya the whole day umiyak lang ako, sinabi ko yun sa mga kaibigan ko syempre bilang kaibigan kinomfort nila ako, pero alam kong pati sila nahihirapan na din,, kaya ayun nag move on ako kuno..pero hanggang ngayon..tuwing nakikita ko yung mga pictures nila hindi ko pa din maiwasang masaktan alam ko namang wala akong karapatan pero anong magagawa ko, nagmamahal eh :/
but this day came  MAY 24,2013 i saw their picture togethe, pero hindi na ako umiyak, actually pinilit ko pa nga yung sarili kong umiyak pero wala eh...siguro naka-move on na ako...:)) and im happy for myself

siguro nga hindi ko sila makakalimutan agad agad..pero i know in myself na kapag nakita ko sila..no more weird feeling..wala na binura na kasi ng panahon ang lahat ng iyon :))